علمدار کمیل (شهید ابراهیم هادی)

وَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ: أَنَّ الْكَافِرَ لَيَدْعُو [فِي حَاجَتِهِ‏]، فَيَقُولُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ: عَجِّلُوا حَاجَتَهُ بُغْضاً لِصَوْتِهِ، وَ إِنَّ الْمُؤْمِنَ لَيَدْعُو فِي حَاجَتِهِ فَيَقُولُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ: أَخِّرُوا حَاجَتَهُ شَوْقاً إِلَى صَوْتِهِ، فَإِذَا كَانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ:
دَعَوْتَنِي فِي كَذَا وَ كَذَا، فَأَخَّرْتُ إِجَابَتَكَ، وَ ثَوَابُكَ كَذَا وَ كَذَا.
قَالَ: فَيَتَمَنَّى الْمُؤْمِنُ أَنَّهُ لَمْ يَسْتَجِبْ لَهُ دَعْوَةٌ فِي الدُّنْيَا فِيَما يَرَى مِنْ حُسْنِ الثَّوَابِ‏ .

از امام صادق عَلَيْهِ السَّلَامُ (نقل شده است كه) فرمود:

همانا كافر حاجتى را درخواست مى ‏كند، خداوند عزّ و جلّ (به ملائكه) گويد: در بر آوردن حاجت او عجله كنيد، به جهت ناخوشايندى از صدايش.

و همانا مؤمن حاجتى را در خواست مى ‏كند، خداوند عز و جلّ (به ملائكه) گويد: بر آوردن خواسته ‏اش را به عقب اندازيد، به جهت شوق بر شنيدن صدايش.

پس چون قيامت بر پا شود، خداوند (به بنده مؤمن) گويد: چنين و چنان خواسته‏ اى از من داشتى و من خواسته ‏ات را عقب انداختم و (در مقابل) ثواب تو را چنين و چنان قرار دادم.

سپس حضرت فرمود: مؤمن آرزو مى‏ نمايد كه اى كاش هيچ موقع در دنيا دعايش مستجاب نشده بود، به جهت پاداش نيكى كه برايش وجود دارد.

جامع الأخبار: 369 ح 1024 بحذف الصدر وبتفاوت يسير، عنه بحار الأنوار: 93/ 378 ضمن ح 22. مشكاة الأنوار: 501 ح 1677 من كتاب الصبر والتأديب، عن أبي عبد اللّه عَلَيْهِ السَّلَامُ نحو جامع الأخبار.